Dzień dobry !!! 

 

 

Nie muszę już nikomu przypominać, że zaczynamy zajęcia od odrobiny ruchu 😊

 

Stroje do ćwiczeń przygotowane? Gotowi na „Taniec połamaniec”? Do dzieła !!! 

KLIK

A dla tych co mają jeszcze siły zapraszam na zabawę w 8 kratek...

8 KRATEK 

 

Zmęczeni? Usiądźcie teraz wygodnie i posłuchajcie opowiadania, które przeczytają Wam Wasi rodzice...

W pewnym domu, na najwyższej półce szafy leżał stary parasol. Widział niejeden deszcz. Często chronił domowników przed zimnymi kroplami spadającymi z chmur. Zabierano go do pracy, do sklepu, na spacer z psem. Odkąd w domu pojawił się nowy parasol, o starym parasolu zapomniano. Wszyscy zachwycali się nowym parasolem. Podziwiano jego wielkość i kolor. Stary parasol słuchał tego i było mu przykro, że nikt go już nie potrzebuje. Na deszczowe wyprawy zabierano nowy parasol.
Aż pewnego dnia Kasia, wychodząc do szkoły spojrzała w okno
i zobaczyła płynące po szybie strugi deszczu.

- Pada deszcz – powiedziała do mamy.

- Zabierz ze sobą parasol – odpowiedziała mama. Stoi
w przedpokoju. Kasia spojrzała na miejsce, gdzie zawsze stał parasol, ale nie było go tam.

 - Mamo, nie ma parasola – powiedziała Kasia.

- Kasiu, zapomniałam, że pożyczyłam go cioci, gdy była u nas ostatnim razem. Padał deszcz, a ona nie miała parasola. Zaproponowałam więc, aby wzięła nasz parasol.

- I co ja teraz zrobię? – zmartwiła się Kasia.

- Nie martw się – powiedziała mama. Wydaje mi się, że gdzieś w szafie leży nasz stary parasol.

- Tak, tak leżę tutaj od wielu miesięcy i nikt o mnie nie pamięta – pomyślał parasol. Mama wyjęła parasol z szafy i podała go Kasi.

- Jaki on jest piękny – powiedziała Kasia. Zawsze podobały mi się te kolorowe kwiatki. Dawno go nie zabierałam na deszcz, już zapomniałam, że go mamy. Myślę, że czas, aby przypomniał sobie jak wygląda deszcz. Parasol był dumny, że wychodzi z Kasią do szkoły i że to właśnie on ochroni ją przed deszczem. Uwielbiał spływający po nim deszcz i muzykę, którą wystukiwały krople. I czuł, że znowu jest potrzebny. I to sprawiało mu największą radość.

Rozmowa w oparciu o wysłuchane opowiadanie

 - Gdzie leżał stary parasol?

- Przed czym chronił parasol?

- Dokąd zabierali go domownicy?

 - Kiedy zapomniano o starym parasolu?

 - Jak czuł się parasol, gdy wszyscy go zostawili?

- Co zobaczyła przez okno Kasia wychodząc do szkoły?

- Co stało się z nowym parasolem?

- Kto przypomniał sobie o stary parasolu?

- Co powiedziała Kasia, gdy mama wyjęła parasol z szafy?

- Jak czuł się parasol, gdy wyszedł z Kasią na deszcz?

 

 

Spróbujcie pobawić się teraz z rodzicami w zabawę „Jak się czujesz?”

Waszym zadaniem jest pokazanie jak się czujesz, gdy:

- koledzy nie zapraszają cię do zabawy

- przychodzisz do przedszkola, a koledzy witają cię z radością

- zgubiłeś swój ulubiony breloczek

- dowiedziałeś się, że idziesz dzisiaj na basen

- twój przyjaciel jest chory

- dzisiaj odwiedza cię twoja ulubiona ciocia

 

  

Czas na trochę ruchu, 

posłuchajcie utworu 

Antonio Vivaldiego 

„Cztery pory roku-jesień”

 i spróbujcie poruszać się 

w rytm muzyki 

udając spadające jesienne liście.

 KLIK

 

Miłej zabawy 😊

 

 

Tego utworu możecie również posłuchać podczas wykonywania pracy plastycznej, którą dla Was przygotowałam.

Potrzebne materiały:

•  Biały blok techniczny
• nożyczki
• taśma
• klej
• płatki kosmetyczne
• nitka
• żółty i niebieski papier lub kredki w tym kolorze.
  

Z białego bloku technicznego wycinamy kształt chmury. Przyklejamy do niej taśmą białe nitki i żółte kółko, które będzie naszym słońcem. (Jeżeli nie masz żółtej kartki wytnij słońce z białej i pokoloruj).

 Następnie chmurę obklejamy płatkami kosmetycznymi. Jeden zachodzi na drugi. Tak samo robimy na odwrocie chmury.

Z niebieskiego papieru wycinamy krople deszcze (jeśli nie masz niebieskiego papieru możesz wyciąć z białego i pokolorować na niebiesko).

Na nitkach przyklejamy kropelki.

Chmurę możemy zawiesić w swoim pokoju jako dekorację

Powodzenia !!!